شعر - عروج

گل شهد است در مجنون              همی جوشد زمین خون

ز شهد هر عسل برتر                   شهیدان خم کارون

 

در این خمدان که خون رنگ است     کمان عشق پر رنگ است

نه سکر آرد ، نه سر مستی           نه جان را می کند محزون

 

شهیدان سلک عیارند                   به طوفان کلک سیارند

نمی ریزند بر دریا                         ز موج اشترانِ دون

 

نیاندازید کفاره                            ز فوج نفس عماره

شهیدان بی نیازانند                     همی صاحبتر از قارون

 

شهیدان وطن دُردند                     به ته کاسه شفا باشد

شفا یابید و سر نوشید                 همه تبدار و جان افسون

---

شاعر مطلب ارسالی از میثاق بنی مهد

20 اردیبهشت 1385 خورشیدی، شب شعر(سلاچنگ)