اجتماعی ـ مسئولیتهاى فرهنگى بسیجی
قرآن :
و باید از شما گروهى دعوتگرِ به خیر باشند که به نیکى فرمان دهند و از زشتى بازدارند و آنان، همان رستگاراناند.
حدیث :
* پیامبر خداصلى الله علیه وآله : کسى که امر به معروف و نهى از منکر کند ، جانشین خدا در روى زمین و جانشین کتاب او و جانشین پیامبر اوست.
* پیامبر خداصلى الله علیه وآله : سرور شهیدان، حمزة بن عبد المطّلب است و نیز مردى که در برابر پیشوایى ستمگر برخیزد و او را امر و نهى کند و آن پیشوا، او را بکُشد.
* پیامبر خداصلى الله علیه وآله - به علىعلیه السلام، هنگامى که او را به یمن فرستاد: اى على! هرگز با کسى جنگ مکن تا اینکه قبل از آن او را (به اسلام )دعوت کنى. به خدا سوگند که اگر خداوند، مردى را به دست تو هدایت کند، برایت بهتر است از حکومت بر آنچه آفتاب بر آن طلوع و غروب کند، اى على!
* امام على علیه السلام : استوارىِ شریعت به امر به معروف و نهى از منکر و بر پا داشتن حدود (الهى) بستگى دارد.
* امام على علیه السلام : همه کارهاى نیک و جهاد در راه خدا، در مقایسه با امر به معروف و نهى از منکر، چون دمیدنى است به دریاى پر موجِ پهناور.
* امام صادق علیه السلام - در پاسخ به سؤال از این فرموده خداوندU: «هر کس، کسى را جز به قصاص قتل یا (به کیفر )فسادى در زمین بکشد، چنان است که گویى همه مردم را کشته است، و هر کس کسى را زنده بدارد، چنان است که گویى تمام مردم را زنده نگه داشته است» -: یعنى کسى که دیگرى را از گمراهى به راه راست درآورد، مانند این است که او را زنده کرده است، و کسى که دیگرى را از راه راست به گمراهى کشانَد، او را کُشته است.
* بحار الأنوار: روایت شده است که داوودعلیه السلام تنها به صحرا رفت. خداوند به او وحى فرمود: «اى داوود! چه شده است که تو را تنها مىبینم؟».
گفت: خدایا! شوق دیدار تو در جانم شدّت گرفته و خلق تو، میان من و تو حائل گشتهاند.
خداوند به او وحى فرمود: «به میان آنان برگرد؛ زیرا اگر تو یک بنده گریز پا را نزد من بیاورى، تو را در لوح، با صفت ستوده ثبت مىکنم».
دعوت به وحدت کلمه
قرآن :
این است امّت شما که امّتى یگانه است، و منم پروردگار شما. پس (تنها )مرا بپرستید.
و همگى به ریسمانِ خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید، و نعمت خدا را درباره خود به یاد آرید: آن گاه که (با هم) دشمن بودید، پس میان دلهاى شما الفت افکند، تا به لطف او برادر یکدیگر شدید. و شما در کنار پرتگاهى از آتش بودید، که شما را از آن رهانید. خداوند، بدینسان، آیات خود را براى شما روشن مىکند، باشد که هدایت یابید.
و از خدا و پیامبرش فرمان برید و با هم نزاع مکنید که سست مىگردید و مهابت شما از میان مىرود (و نسیم پیروزى بر شما نمىوزد)، و شکیبایى کنید، که همانا خدا با شکیبایان است.
حدیث :
* پیامبر خداصلى الله علیه وآله: هیچ امّتى پس از پیامبرش، دچار اختلاف نشدند، جز آنکه باطلگرایان بر رهروان حقیقت، غلبه کردند.. امام علىعلیه السلام: به خدا سوگند، هیچ امّتى، پس از پیامبرشان اختلافنکردند، جز آنکه اهل باطل بر اهل حق مسلّط شدند، جز آنجا که خدا نخواست.
* امام علىعلیه السلام: بپرهیزید از آنچه فرود آمد بر امّتهاى پیشین، از کیفرهایىکه بر اثر کردارهاى ناپسند دیدند. پس نیک و بد احوالشان را به یاد آورید و خود را از همانند شدن به آنها برحذر دارید.
و چون در دگرگونى حال آنها تفکّر کردید، کارهایى را اختیار کنید که آنان را ارجمند داشت و دشمنان را از آنان دور ساخت و زمان بىگزندىشان را به درازا کشانْد، و با عافیت از نعمت برخوردار و پیوند رشته بزرگوارى با آنان استوار. و آن از پراکندگى دورى نمودن بُوَد و به سازوارى روى آوردن، و یکدیگر را بدان برانگیختن وسفارش کردن؛ و بپرهیزید از هر کار که پشتِ آنان را شکست و نیروشان را گسست، چون: کینه هم در دل داشتن و تخمِ نفاق در سینه کاشتن و از هم بریدن، و دست از یارى یکدیگر کشیدن.
و در احوالِ گذشتگانِ پیش از خود بنگرید، مردمى که با ایمان بودند... پس بنگرید چهسان مىنمودند، آنگاه که گروهها فراهم بودند، و همگان راهِ یک آرزو را مىپیمودند، و دلها راست بود و با هم سازوار و دستها یکدیگر را مدد کار، شمشیرها به یارى هم آخته، و دیدهها به یکسو دوخته، و ارادهها در پى یک چیز تاخته. آیا مِهتران سراسر زمین نبودند و بر جهانیان پادشاهى نمىنمودند؟ پس بنگرید که پایانِ کارشان به کجا کشید، چون میانشان جدایى افتاد، و الفت به پراکندگى انجامید، و سخنها و دلهاشان گونهگون گردید. از هم جدا شدند، و به حزبها گراییدند، و خدا لباس کرامت خود را از تنشان برون آورد، و نعمتِ فراخ خویش را از دستشان به در کرد و داستانِ آنان، میان شما ماند، و آن را براى پند گیرنده عبرت گردانْد.
* امام علىعلیه السلام: شما برادران دینى یکدیگرید، چیزى شما را از هم جدا نکرده، جز درونِ پلید و نهادِ بد (که با آن به سر مىبرید). نه هم را یارى مىکنید، نه خیر خواهِ همید، نه به یکدیگر چیزى مىبخشید، و نه با هم دوستى مىورزید.
جذب جوانها
* امام صادقعلیه السلام - در گفتگو با اَحْوَل -: «به بصره رفتى؟».
گفت: آرى.
فرمود: «شوق مردم به این امر (ولایت و امامت ما) و پذیرش آنها را چگونه دیدى؟».
گفت: به خدا سوگند، اندکاند. کارهایى کردهاند؛ امّا کم است.
حضرت فرمود: «بر تو باد (جذب )نوجوانان؛ زیرا آنان، در پذیرش هر نوع خوبى، شتاب بیشترى نشان مىدهند».
پاسدارى از دین
* پیامبر خداصلى الله علیه وآله : اگر بلایى برایت پیش آمد، مالت را فداى جانت
کن واگر بلا از تو فراتر رفت، مال و جانت را فداى دینت کن؛ زیرا غارت شده کسى است که دینش به غارت رفته باشد و خانهْ خراب، کسى است که دینش ویران شده باشد.
* پیامبر خداصلى الله علیه وآله : هرگاه در امّت من بدعتها آشکار شدند، بر دانشمند است که دانشِ خود را آشکار سازد و هر که این کار را نکند، نفرین خدا بر او باد!
* الغیبة - به نقل از یونس بن عبدالرحمان -: از امامان راستگو براى ما روایت شده است که فرمودهاند: «هرگاه بدعتها سر بردارند، عالم باید دانش خود را آشکار سازد و اگر چنین نکند، نور ایمان از او سلب مىشود».
خطر ترک مسئولیت
* امام علىعلیه السلام - از سفارش ایشان به حسنینعلیهما السلام پس از ضربت خوردن توسط ابنملجم -: امر به معروف و نهى ازمنکر را رها مکنید که در این صورت، بَدان شما زمام امورتان را به دست مىگیرند و آن گاه، هر چه دعا کنید، مستجاب نخواهد شد.
* امام باقرعلیه السلام: خداى تعالى به شعیب پیامبر وحى فرمود: «صد هزار نفر از مردم تو را عذاب خواهم کرد: چهل هزار نفر از بدکاران و شصت هزار نفر از نیکانشان را».
شعیب گفت: پروردگارا! بدکاران سزاوارند؛ امّا نیکان چرا؟
خداىU به او وحى فرمود: «آنان با گنهکاران سازش کردند و به خاطر خشم من، به خشم نیامدند».
مراتب انجام مسئولیت
* امام على علیه السلام : اى مؤمنان! آن که بیند ستمى مىرانند یا مردم را به منکرى مىخوانند و او به دل خود، آن را بپسندد، سالم مانده و گناه نورزیده؛ آنکه آن را به زبان انکار کرد، مزد یافت و از آنکه به دل انکار کرد، برتر است؛ آنکه با شمشیر به انکار برخاست تا کلام خدا بلند، و گفتار ستمگران پست گردد، او کسى است که راه رستگارى را یافت و بر آن ایستاد و نور یقین در دلش تافت.
* امام علىعلیه السلام - به مردى که سخنرانى امام را قطع کرد و پرسید: از مرده در میان زندگان براى ما سخن بگو -: کسى که با قلب و زبان و دست با زشتکارى مبارزه کند، همه خصلتهاى نیک را تحصیل نموده است و کسى که با قلب و زبانش با زشتکارى مبارزه کند، امّا با دست، مبارزه ننماید، دو خصلت نیک را به دست آورده است و کسى که با دل با زشتکارى مبارزه کند، اما با زبان و دست به آن کارى نداشته باشد، یکى از خصلتهاى نیک را به دست آورده است و کسى که مبارزه با زشتکارى را با قلب و با زبان و با دست ترک کند، او مُردهاى است در میان زندگان!
موفق باشی
بیشتر تلاش کن؟