دفاع مقدس ـ زندگی نامه شهید مصطفی زمانی

جانباز شهید مصطفی زمانی در سال ۱۳۳۷ دیده به دنیا گشود. وی به خاطر موقعیت شغلی پدر از زمان نوجوانی از شهرستان قزوین به رشت مهاجرت نمود و دوران نوجوانی و جوانی خود را در محله «امین الضرب» رشت سپری نمود.

حاج مصطفی از همان دوران جوانی به علت داشتن جاذبه خوب خود، توانست تعداد زیادی از جوانان محل را سازماندهی نموده و به اتفاق آن ها فعالیت های سیاسی خود علیه رژیم ستم شاهی آغاز نماید.

شهامت و ایمان و قدرت بدنی شهید برای جوانان محل یک تکیه گاه بود به طوری که در اکثر مواقع، شهید زمانی به عنوان یک حامی و پشتیبان، نیروهای مذهبی محل را مورد حمایت خود قرار می داد. ایشان در اکثر درگیری های قبل از انقلاب علیه رژیم ستمشاهی حضور فعال داشته و تحت تعقیب نیروهای شهربانی و ساواک قرار داشتند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اسران به رهبری امام خمینی^(ره) شهید زمانی بعد از فرمان تاریخی امام مبنی بر تأسیس جهاد سازندگی در خرداد ماه سال 1358 وارد جهاد سازندگی استان گیلان گردید.

اواسط سال 1360 و با توجه به فعالیت های شهید و مبارزه بی امان با گروه های ملحد مخصوصا گروهک منافقین خلق مورد ترور واقع گشت، که به لطف الهی نتوانستند به وی آسیبی برسانند و خوشبختانه عامل ترور نیز دستگیر و به اعدام محکوم گشت.

مصطفی از بدو ورود به جهاد سازندگی به خاطر لیاقت و مدیریت خوب خود، توانست مسئولیت جهاد سازندگی ماسال و سپس مسئول اموال و ترابری جهاد استان گیلان را به عهده بگیرد.

با شروع جنگ تحمیلی جزو اولین گروه های اعزام به جبهه بود که از طریق مهندسی جنگ جهاد گیلان به منطقه سومار اعزام شد. در آن جا نیز به خاطر شجاعت، ایثار و مدیریت قوی، توانست مسئولیت گردان مهندسی جنگ جهاد سازندگی استان گیلان در منطقه سومار را بر عهده گیرد. همرزمان شهید در سومار هنوز از فداکاری و ازخودگذشتگی های او سخن می گویند.

مصطفی در تاریخ 9/7/1361 در منطقه سومار و در عملیات مسلم ابن عقیل مورد اثابت گلوله کاتیوشا قرار گرفت و از ناحیه کمر قطع نخاع گردید. در مدت 26 سال مجروحیت خود حدودا 30 بار مورد عمل جراحی در خارج و داخل کشور قرار گرفت، ولی متأسفانه درد جانگداز و دردهای عصبی ـ نخاعی که هر نیم ساعت به نیم ساعت به سراغش می آمد او را رها نمی کرد و او فقط و فقط با جمله «یا فاطمه الزهرا^(س) کمکم کن» خود را تسکین می داد.

در این مدت همسر بزرگوار مصطفی همچون پروانه ای دور وجود نازنین او می چرخید و می سوخت. مصطفی بارها می گفت که اجر همسر من نزد خدا از من جانباز بیشتر است، چرا که تمام مشکلات من بر دوش همسر من است.

شهید مصطفی زمانی پس از سال ها تحمل دوری از همرزمان شهیدش، سرانجام در تاریخ چهارشنبه ۳۰/11/87 شربت شهادت را نوشید و به یاران شهیدش پیوست. پیکر پاک و مطهرش را در گلزار شهدای رشت به خاک سپردند.