شعر ـ وای مردم وای بی مادر شدیم

شهر پیغمبر پر از بیداد شد                         آسمان لبریز از فریاد شد

نخل ها بر سینه  و سر می زدند                  طائران عرش پرپر می زدند

چشم جبریل امین مبهوت بود                      غرق ماتم عالم لاهوت بود

چشم عالم لب به لب الماس شد                خاک یثرب مست بوی یاس شد

عالمی خاموش و بی مهتاب گشت              ارغوان رخ، ماه عالمتاب گشت

شاپرک هاییم و خاکستر شدیم                   وای مردم، وای بی مادر شدیم

---

زنده یاد ابوالفضل سپهر