سیاسی ـ «جام زهر» یک سرباز به رهبرش!
در اواخر سالهای نبرد و در کشاکش جنگ تحمیلی رژیم بعث صدام علیه ملت ایران بودیم که کم کم زمزمه تحلیل قوای ایران برای ادامه جنگ در برخی از سران نظامی و سیاسی آن وقت نواخته شد.
دلایل این عده از مسئولین برای خاتمه جنگ و قبول قطعنامه از سوی امام خمینی(ره)، کمبود امکانات کافی و همچنین عدم استقبال مردم از ادامه مبارزه با جبهه کفر عنوان میشد.
از جمله مهمترین اشخاصی که در این زمینه بیشترین رایزنی را با امام خمینی(ره) داشتند، مثلث هاشمی رفسنجانی (رئیس مجلس)، میرحسین موسوی (نخست وزیر) و محسن رضایی (فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) از مسئولین آن سالهای نظام جمهوری اسلامی ایران بودند.
بعد از صحبتهای به اصطلاح کارشناسی افرادی نظیر شخصیتهای فوقالذکر و فشار زیاد آنها، ایشان امام امت را به پذیرش قطعنامه وادار میکنند، تا جائیکه امام خمینی(ره) در پیامی که به مناسبت پذیرش قطعنامه به رشته تحریر درآورده بودند، از نوشیدن جام زهری سخن به میان میآورند که برای مردمی که برای امامشان جان و سر میدادند، بسیار دلهرهآور و نگران کننده بود. اما ایشان در ادامه پیام خود بیان میدارند که آیندگان از حقیقت ماجرا اطلاع پیدا خواهند نمود.
همان سربازان فدایی! خمینی کبیر(ره) در نامهای مشابه نامههای آن وقت، به رهبر عزیزمان ـ حضرت آیتالله خامنهای ـ نامه میدهند، آن هم از روی گستاخی و به صورت سرگشاده، که آقا کوتاه بیا! و با موسوی بر سر میز مذاکره بنشین! |
به راستی اگر ملت مبارز ایران توان ایستادگی در برابر رژیم منحوس بعثی را نداشت، چگونه پس از قبولی قطعنامه از سوی ایران و حمله مجدد صدام به خاک کشورمان و در پی آن با فرمان تاریخی خمینی کبیر(ره)، مبنی بر حضور حداکثری در جبههها، به ندای امام خود آنچنان با صلابت لبیک گفتند و راهی میدان حق علیه باطل شدند که رژیم صدام دوباره تا مرزها به عقب رانده شد!؟ تا جائیکه امام پس از مشاهده حضور مجدد و پرشکوه مردم در جبههها فرمودند اگر میدانستم که مردم مانند گذشته در عرصه حضور دارند هرگز قطعنامه را قبول نمیکردم.
اینجاست که مشخص میشود برخی از این مسئولین ترسو ـ که نام برخیشان در بالا آمده ـ با ارائه تحلیلهای نادرست خود جام زهری تلخ را به امام امت نوشاندند.
حال تاریخ تکرار شده و همان سربازان فدایی! خمینی کبیر(ره) در نامهای مشابه نامههای آن وقت، به رهبر عزیزمان ـ حضرت آیتالله خامنهای ـ نامه میدهند، آن هم از روی گستاخی و به صورت سرگشاده، که آقا کوتاه بیا! و با موسوی بر سر میز مذاکره بنشین!
این سربازان فداکار! جام زهر دیگری را آماده نمودهاند تا این بار بر خلف صالح آن امام بزرگوار بنوشانند، اما غافل از این نکتهاند که پیروان آن امام همام مؤمنانی هستند که از یک سوراخ دو بار گزیده نخواهند شد، و اجازه نخواهند داد که این سربازان ترسو! و کوتوله جام زهری دیگر بر امامشان بنوشانند.
روح الله قمری